Góra: Wyjść i wejść
W czasach antycznych powszechnie uważano, że góry są bliższe bogom, gdyż szczyty ich skierowane są ku niebu. Nie są one łatwe do wspinaczki. Niosą w sobie znamiona trudności. W nich też jest ukryta nuta tajemniczości, albowiem Biblia postrzega góry jako mieszkanie Boga: On mieszka na obłokach. Tam spodobało się Jemu zamieszkać (Ps 68, 5.17).
W Biblii wzniesienia i pagórki były uważane za doskonałe miejsca do nawiązywania dialogu z Bogiem. Bowiem to tam On się objawia i proklamuje Swoją wolę. Dlatego cechą człowieka biblijnego jest wielki szacunek do gór, gdyż to jest teren święty i przebóstwiony. Tutaj czuje się obecność Stwórcy (zob. Pwt 11, 29-27).
Jezusowi góry nie są obce. U początków Jego posłannictwa była Góra Kuszenia (Mt 4, 8). W Galilei wygłosił Kazanie na górze (Mt 5, 1-7, 28; Łk 6, 17-49), zaś w Jerozolimie Góra Oliwna i Góra Kalwaria były niemymi świadkami Jezusowych udręk i śmierci. Ale w Jezusowej działalności mesjańskiej jest też Góra Przemienienia (Tabor). Góra, gdzie On - w obecności Piotra, Jana i Jakuba - wyszedł i wszedł na nią, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się białe (Łk 9,28 n). Podczas modlitwy wygląd Jezusowej twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe... Potem zaś dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Z czasem też pojawił się... a z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» ( Łk 9, 28-35).
Jaki był cel tego wydarzenia i co ono wnosi w życie wierzącego?
1. Przemienienie Pańskie jest pokazaniem uczniom Jezusowej boskości, a to z kolei ma ich przygotować na godzinę męki i śmierci Mistrza oraz na czas próby, którego każdy wierzący może się spodziewać. Krzyż dla uczniów nie był i nie mógł być zgorszeniem i głupstwem gdyż jest w nim zawarta moc Boża i mądrość Boża (1 Kor 1, 23-25).
2. Cud Przemienienia daje nam przejrzystą lekcję: do chwały nieba, objawionej przez Jezusa, droga wiedzie przez cierpienie i śmierć. Taki sposób walki wymaga wspięcia się na duchowe wyżyny walczącego.
3. Piotrowe powiedzenie Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy (Łk 9, 33) to wyraz zachwytu z racji bliskości Syna Bożego. To także moment, aby Bogu oddać należną Mu cześć. Jezus, jako chwała Boga Ojca, jest tajemnicą fascynującą i przerażającą (mysterium fascinosum et tremendum). Ona zawsze budziła respekt i szacunek.
Tajemnica Przemienienia w Roku Jubileuszowy jest szczególną lekcją mówiącą, że to przez ciemność przebija się światło a życie człowieka wierzącego powinno być podtrzymywane przez moc płynącą z krzyża i zmartwychwstania Chrystusa (Papież Franciszek, Bulla Spes non confundit, 4).
o. Edmund Urbański
